حرفای قشنگ

همچون كودكي باش كه وقتي او را به هوا مي اندازند ايمان دارد كه دستهايي او

را خواهند گرفت....

خنده را معنای سرمستی مدان

آنکه می خندد غمش بی انتهاست......

نمی دانم چرا با آنکه می دانم ازآن من نخواهی شد

ولی با تاروپود جان برایت لانه می سازم...

میدونی کی میفهمی دنیا دو روزه؟وقتی هر کی رو که دوست داری میگه تا آخر دنیا باهاتم.

بزرگترین اقیانوس جهان آرام است،آرام باش تا بزرگ باشی.

برای محبت هایی که عمیق اند،ندیدن و نبودن هرگز بهانه ی از یاد بردن نیست.

لحظه های تنهاییت را بسوزان وقتی سهمت از پرواز در پیله ماندن است.

هوا گرفته بود و آسمان می بارید کودکی آهسته گفت:خدایا،گریه نکن درست میشه.

کوچک باش و حقیر که عشق میداند آیین بزرگ کردنت را.

من عاشق آن گلی هستم که در بیابان عشق پژمرده شد ولی..منت باران نکشید.

وقتی تو عشق شکست خوردی نگران خودت نباش که تنها موندی شرمنده ی دلت باش که به تو اعتماد کرده بود.

دلهره هایت را به باد بده اینجا دلی هست که برای آرامشت دستی به آسمان دارد.

فاصله ی تابش خودرا بر دیگران تنظیم کن.خداوند خورشید را جایی نهاد که گرم کند ولی نسوزاند.

ز چشم خویش آموز رسم رفاقت را که هر عضوی به درد آید به حالش دیده می گرید.

هر روز قطاری از حادثه ها در ایستگاه زندگی سوت می کشد..دستی تکان بده.

در اين دنياي بي آغاز بي پايان در اين صحرا كه جز گرد وغبار از ما نميماند 

كاش خدا زين تلخكامي هاي بي هنگام بس

مي كرد نمي گويم پرستوي زمان را در قفس مي كرد نمي گويم به هر

كس عمر وبخت جاودان ميداد همين ده روز

هستي را امان ميداد دلش را ناله ي تلخ سيه روزان تكان ميداد

دلم ميخواست عشقم را......

دلم ميخواست عشقم را نميكشتندصفاي آرزويم را كه چون خورشيد تابان

بود مي ديدند.............

دلم مي خواست او.....