حرفای قشنگ

ما زیاران چشم یاری داشتیم...

خود غلط بود آنچه ما پنداشتیم...

لحظه های تنهاییت را بسوزان.وقتی

سهمت از پرواز در پیله ماندن است

در نهان به آنانی دل میبندیم که دوستمان ندارند

و در آشکارا ازآنانی که دوستمان دارند، غافلیم شاید

دلیل تنهایی ما همین است....

شیرین بهانه بود..فرهاد تیشه میزد تا باور نکند

صدای مردمانی که میگفتند...او دوستت ندارد

هیچوقت به کوچه بن بست ناسزا نگو

رنج بن بست بودن برای کوچه کافیست

ماهی گیر دلش سوخت این باردیگرماهی بود

که از تنهایی..قلاب را ول نمیکرد

بیچاره گوسفندان که تا دیروزاز گرگ

میترسیدن،امروز بایدهم از گرگ بترسن

هم از سگ گله

بدرقه اش کن شاید با دیگری خوش تر باشد

مگر خوشحالیش آرزویت نبود!!!